Пасьля доўгіх разважаньняў я вызначыўся. Я - усё ж такі за варыянт "цьверг". Менавіта так - з падкэсьлена беларускім вымаўленьнем. Таму што...
1. Яно выклікае нядрэнныя фанэтычныя асацыяцыі - са словам "цьвёрды" і, асабіста ў мяне, са словам "цьвік".
2. Запазычаньні зь нямецкай (праз польскую і праз ідыш) нярэдка сустракаюцца ў беларускай мове (ліхтар, крэйда, фарба), і арганічна выглядаюць ў беларускім тэксьце.
3. Мне падабаецца
Таксама разглядаліся варыянты:
* Дворф/дварф
Чаму НЕ? IMHO, гэтае слова ніколі ня зробіцца беларускім. Ў ангельскай мове зусім іншая фанэтыка.
* Запазычыць слова ў братоў-славянаў - палякаў, чэхаў, сербаў, баўгараў (рускіх я не назваў не таму, што я злы
, а таму, што ў іх няма такого слова)
Чаму НЕ? Усе гэтыя красналюдэкі ды трпаслікі нічога не кажуць беларускаму вуху.
* Знайсьці нешта падобнае ў беларускіх казках.
Чаму НЕ? Адзіная істота, якая мае нешта падобнае да dwarves (любоў да скарбаў) - гэта кладнік. Але ён, па-першае, зласьлівы нячысьцік, а па-другое - мае ня надта выразнае найменьне. Яно ўтворана ад дыялектнага рускага запазычаньня, і беларусу нагадае хутчэй ня скарб (клад), а кладку (а гэта не зусім тое, што трэба), ці проста слова "класьці" (на эльфаў, мусіць
.
* Самаму прыдумаць назву такой істоты, каб было падобна да "дамавіка", "вадзяніка", etc.
Чаму НЕ? Не атрымалася нічога сапраўды прыгожага
. Між іншым, можа хто з вас паспрабуе?
